Ból pleców

Ból krzyża i szyi to jeden z najczęstszych powodów szukania pomocy medycznej. Ból jest zwykle spowodowany problemami z układem mięśniowo-szkieletowym - najbardziej widocznymi z problemami z kręgosłupem, w tym z kośćmi kręgosłupa (kręgami), dyskami oraz podtrzymującymi je mięśniami i więzadłami. Czasami ból pleców jest spowodowany stanem, który nie wpływa na układ mięśniowo-szkieletowy.

Ból krzyża występuje częściej w starszych grupach wiekowych, dotykając ponad połowę osób powyżej 60. roku życia. Prowadzi to do znacznych kosztów w zakresie płatności za opiekę zdrowotną, świadczeń z tytułu niezdolności do pracy oraz utraconych godzin pracy.

Kręgosłup (kręgosłup) składa się z kręgów. Między kręgami znajdują się krążki amortyzujące. Dyski mają twardą zewnętrzną warstwę tkanki chrzęstno-włóknistej i miękką, galaretowatą wewnętrzną substancję zwaną jądrem. Każdy kręg ma dwa stawy za dyskami. Połączenia te nazywane są połączeniami fasetowymi. Powierzchnie stawowe jednego trzonu kręgu leżą na powierzchniach stawowych drugiego pod nim, tworząc staw. Stawy, a wraz z nimi cały kręgosłup, stabilizowane są przez więzadła i mięśnie, czyli:

• Dwa mięśnie biodrowo-lędźwiowe biegnące po obu stronach kręgosłupa
• Dwa prostowniki pleców, które biegną za nim przez całą długość kręgosłupa
• Wiele krótkich mięśni przykręgowych zlokalizowanych między kręgami

Rdzeń kręgowy znajduje się w kanale kręgowym. Na całej długości rdzenia kręgowego, przez otwory między kręgami po obu stronach, wychodzą nerwy rdzeniowe, których funkcją jest zjednoczenie wszystkich nerwów w ciele. Część nerwu kręgowego w pobliżu rdzenia kręgowego nazywana jest korzeniem. Ze względu na specyfikę położenia korzeni nerwów rdzeniowych można je ściskać (ściskać) z urazami kręgosłupa, co prowadzi do bólu.

Dolny kręgosłup (kręgosłup lędźwiowy) na górze łączy się z kręgosłupem górnym (kręgosłup piersiowy) i poniżej miednicy przez kość krzyżową. Kręgosłup lędźwiowy jest wystarczająco elastyczny, aby zginać, skręcać i zginać oraz zapewnia siłę podczas stania, chodzenia i podnoszenia. W ten sposób dolna część pleców jest zaangażowana w prawie wszystkie rodzaje codziennych czynności. Ból krzyża może zakłócać różne czynności i pogarszać jakość życia.

Rodzaje bólu pleców

Typowe rodzaje bólu krzyża obejmują zlokalizowany, promieniujący i reperkusyjny ból.

Miejscowy bólpojawia się w pewnym obszarze dolnej części pleców. Jest to najczęstszy rodzaj bólu pleców. Przyczyną jest zwykle uraz dysku, zapalenie stawów i, rzadziej, nadwyrężenie mięśni. Ból może być ciągły i bolesny lub w pewnym momencie może zostać zastąpiony przerywanym ostrym bólem. Nagły ból może pojawić się, gdy przyczyną jest uraz. Miejscowy ból może narastać lub zmniejszać się wraz ze zmianą pozycji. Dotykanie dolnej części pleców może być bolesne. Możliwe są skurcze mięśni.

Promieniujący bólJest bólem krzyża, który rozprzestrzenia się na nogę. Ból może być tępy lub ostry i intensywny. Zazwyczaj dotyczy tylko boku lub tylnej części nogi i może rozciągać się do stopy lub tylko do kolana. Ból promieniujący jest zwykle objawem ucisku korzenia nerwu rdzeniowego w takich schorzeniach jak przepuklina dysku, rwa kulszowa, choroba zwyrodnieniowa stawów lub zwężenie kręgosłupa. Kaszel, kichanie, napinanie się lub zginanie z wyprostowanymi nogami może być bolesne. Kiedy korzeń nerwu rdzeniowego jest ściśnięty, bólowi może towarzyszyć osłabienie mięśni nóg, uczucie mrowienia, a nawet utrata czucia. W rzadkich przypadkach dochodzi do utraty kontroli oddawania moczu (nietrzymanie moczu) lub utraty kontroli nad wypróżnianiem (nietrzymanie stolca).

Odbity bólodczuwany w miejscu innym niż rzeczywista przyczyna bólu. Na przykład niektóre osoby z zawałem serca odczuwają ból w lewym ramieniu. Odbity ból narządów wewnętrznych w dolnej części pleców jest przeważnie głęboki i obolały, a jego dokładna lokalizacja jest trudna do ustalenia. Z reguły wraz z ruchem ból nie narasta, w przeciwieństwie do bólu towarzyszącego schorzeniom układu mięśniowo-szkieletowego.

Powody

W większości przypadków ból pleców jest następstwem chorób kręgosłupa i otaczających go stawów, mięśni, więzadeł i korzeni nerwów rdzeniowych, a także krążków międzykręgowych. Często nie można zidentyfikować jednej konkretnej przyczyny. Każda bolesna choroba kręgosłupa może prowadzić do odruchowego skurczu (skurczu) mięśni wokół kręgosłupa. Skurcz może zwiększyć ból. Stres może pogorszyć ból w dolnej części pleców, ale mechanizm nie jest jasny.

Czasami ból pleców jest spowodowany schorzeniem, które nie dotyczy kręgosłupa, takim jak rak, schorzenia ginekologiczne (takie jak zespół napięcia przedmiesiączkowego), choroby nerek (takie jak kamienie nerkowe), choroby dróg moczowych (takie jak infekcje nerek, pęcherza moczowego i prostaty) i przewodu pokarmowego (na przykład zapalenie uchyłków), a także choroby dużych tętnic zlokalizowanych w pobliżu kręgosłupa.

Najczęstsze przyczyny

Najczęstsze przyczyny bólu pleców obejmują:

• Zapalenie kości i stawów
• Złamania kompresyjne kręgosłupa
• Pęknięcie lub przepuklina dysku
• Zwężenie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
• Kręgozmyk
• Uszkodzenia mięśni i więzadeł
• Fibromialgia

Uszkodzićmoże wystąpić podczas normalnych czynności (na przykład podnoszenia ciężkich przedmiotów, ćwiczeń, nieoczekiwanego ruchu) lub w wyniku urazu, takiego jak upadek lub wypadek drogowy. Zazwyczaj badania obrazowe nie wykazują żadnych konkretnych zmian, ale lekarze podejrzewają, że dotyczy to niektórych mięśni i / lub więzadeł.

Zapalenie kości i stawów(zwyrodnieniowe zapalenie stawów) powoduje zużycie chrząstki między powierzchniami stawowymi i tworzenie się kolców kostnych (osteofitów). Choroba ta jest częściowo wynikiem wieloletniego zużycia tkanek. Przy ciężkiej degeneracji i utracie wysokości dysku osteofity w otworze mogą uciskać korzenie nerwów rdzeniowych. Wszystkie te zmiany mogą prowadzić do bólu dolnej części pleców, a także sztywności.

Złamania kompresyjne kręgosłupa (z powodu kompresji)(złamania kręgów) często występują, gdy gęstość kości spada z powodu osteoporozy, która zwykle rozwija się wraz z wiekiem. Jednak złamania spowodowane osteoporozą mają tendencję do występowania w górnej i środkowej części pleców i towarzyszy im ból w tych obszarach, a nie w dolnej części kręgosłupa.

Pęknięcie lub przepuklina dyskumoże powodować ból pleców. Dysk jest reprezentowany przez gęstą warstwę zewnętrzną i miękką, galaretowatą część środkową. Jeśli krążek jest pod ciągłym naciskiem kręgów powyżej i poniżej (na przykład podczas pochylania się do przodu, zwłaszcza podczas podnoszenia ciężkich przedmiotów), jego zewnętrzna warstwa może pękać (rozdzierać się), powodując ból.

Zwężenie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym kręgosłupa- Zwężenie kanału kręgowego (który przebiega przez środek kręgosłupa i zawiera rdzeń kręgowy oraz wiązkę nerwów rozciągających się w dół od dolnej części rdzenia kręgowego) w okolicy lędźwiowej. Jest częstą przyczyną bólu krzyża u osób starszych. Zwężenie kręgosłupa rozwija się również w średnim wieku u osób, których kanał kręgowy jest wąski od urodzenia. Zwężenie kręgosłupa jest spowodowane chorobami takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów, kręgozmyk, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i choroba Pageta.

Zwężenie kręgosłupa może powodować rwę kulszową, a także ból pleców.

Kręgozmyk- częściowe przemieszczenie kręgu w dolnej części kręgosłupa. Jeden typ zwykle występuje w okresie dojrzewania lub dojrzewania (często u sportowców) i jest spowodowany urazem, który powoduje złamanie części kręgów. Jeśli obie strony kręgu są dotknięte, kręg może przesunąć się do przodu po leżącym pod nim kręgu. Kręgozmyk może również wystąpić u osób starszych, ale głównie w wyniku choroby zwyrodnieniowej. Wraz z rozwojem kręgozmyku w wieku dorosłym wzrasta ryzyko zwężenia kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.

FibromialgiaJest częstą przyczyną bólu, który dotyka wielu części ciała, w tym dolnej części pleców. Ten stan powoduje przewlekły rozlany ból mięśni i innych tkanek miękkich poza dolną częścią pleców. Fibromialgia charakteryzuje się również zaburzeniami snu i zmęczeniem.

Ankiety

Testy zwykle nie są przepisywane, ponieważ większość bólu pleców jest spowodowana chorobą zwyrodnieniową stawów, skręceniem lub innymi drobnymi zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego i ustępuje w ciągu 6 tygodni. Testy obrazowe są często potrzebne, jeśli:

• podejrzewa się inny powód;
• są znaki ostrzegawcze;
• ból pleców utrzymuje się.

Ewaluację można również zlecić w przypadku braku odpowiedzi na początkowe leczenie lub w przypadku nasilenia lub zmiany objawów.

Zdjęcia rentgenowskie dolnej części pleców mogą dostarczyć jedynie obrazu kości. Takie obrazy mogą wykrywać zmiany zwyrodnieniowe spowodowane chorobą zwyrodnieniową stawów, złamaniami kompresyjnymi kręgosłupa, spondylolistezą i zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa. Jednak rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografia komputerowa (CT) mogą zapewnić wyraźny obraz kości i, co jest typowe dla MRI, pokazać tkankę miękką (w tym dyski i niektóre nerwy). Badanie MRI lub CT jest zwykle potrzebne, gdy lekarze stwierdzają obecność zaburzeń, które prowadzą do pewnych zmian w strukturze kości, a także chorób tkanek miękkich.

Jeśli podejrzewa się ucisk rdzenia kręgowego, MRI wykonuje się tak szybko, jak to możliwe. W rzadkich przypadkach, gdy wyniki MRI są niejednoznaczne, konieczne staje się wykonanie mielografii za pomocą CT. Rzadko, jeśli podejrzewa się nowotwór złośliwy lub infekcję, należy pobrać próbkę tkanki (biopsja) do analizy. W niektórych przypadkach wykonuje się elektromiografię i badania przewodnictwa nerwowego w celu potwierdzenia obecności, lokalizacji, a w niektórych przypadkach czasu trwania i nasilenia ucisku korzenia nerwu rdzeniowego.

Profilaktyka

Ludzie mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia bólu krzyża, podejmując następujące działania:

• ćwiczenia fizyczne;
• ćwiczenia wzmacniające i rozciągające mięśnie;
• utrzymanie prawidłowej masy ciała;
• utrzymanie prawidłowej postawy;
• przestrzeganie zaleceń dotyczących bezpiecznego podnoszenia ciężarów.

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania bólom krzyża są regularne ćwiczenia. Wskazane są ćwiczenia aerobowe i specjalne ćwiczenia rozwijające siłę mięśni i rozciągające.

Ćwiczenia aerobowe, takie jak pływanie i chodzenie, poprawiają ogólną sprawność i wzmacniają mięśnie.

Specjalne ćwiczenia rozwijające siłę mięśni oraz rozciągające mięśnie brzucha, pośladków i pleców (mięśnie głębokie tułowia), pozwalają ustabilizować kręgosłup i zmniejszyć rozciąganie dysków absorbujących kręgosłup i więzadeł, które trzymać ich.

Ćwiczenia budujące siłę obejmują przechyły miednicy i brzuszki brzucha. Ćwiczenia rozciągające obejmują rozciąganie poprzez zginanie kolan do klatki piersiowej. U niektórych osób ćwiczenia rozciągające mogą prowadzić do zwiększonego bólu pleców, dlatego należy zachować ostrożność. Podstawową zasadą jest to, że wszelkie ćwiczenia, które powodują lub nasilają ból pleców, muszą zostać przerwane. Ćwiczenia należy powtarzać do momentu odczucia łagodnego (ale nie skrajnego) zmęczenia mięśni. Oddychanie jest niezbędne podczas ćwiczeń. Osoby z bólem pleców powinny przed ćwiczeniami skonsultować się z lekarzem.

Pochylenie miednicy Zajmij pozycję leżącą z ugiętymi kolanami, piętami na podłodze, obciążeniem pięt. Przyciśnij plecy do podłogi, napnij pośladki (unieś je około pół cala nad podłogę) i napnij mięśnie brzucha. Utrzymaj tę pozycję licząc do 10. Powtórz 20 razy.
Chrupki leżące Połóż się spać z ugiętymi kolanami i stopami płasko na podłodze. Złóż ręce na piersi. Napnij mięśnie brzucha, powoli unieś ramiona około 10 cali nad podłogę, trzymając głowę prosto (podbródek nie powinien dotykać klatki piersiowej). Rozluźnij mięśnie brzucha, powoli opuść ramiona. Wykonaj 3 serie po 10 powtórzeń.
Rozciąga się z kolanami do klatki piersiowej Zajmij pozycję leżącą, wyprostuj się. Umieść obie dłonie pod jednym kolanem i przyciśnij je do klatki piersiowej. Utrzymaj pozycję licząc do 10. Powoli opuść nogę i powtórz ćwiczenie na drugiej nodze. Wykonaj ćwiczenie 10 razy.

Ćwiczenia ułatwiają również utrzymanie pożądanej masy ciała. Ćwiczenia pomagają również w utrzymaniu gęstości kości. W ten sposób ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko rozwoju dwóch stanów, które mogą powodować ból krzyża: otyłości i osteoporozy.

Prawidłowa postawa podczas stania i siedzenia zmniejsza obciążenie pleców. Należy unikać garbienia się. Wysokość siedziska krzesła powinna być wyregulowana tak, aby stopy leżały płasko na podłodze, kolana były lekko ugięte, a dolna część oparcia przylegała do oparcia krzesła. Jeśli krzesło nie zapewnia podparcia dolnej części pleców, można pod nim umieścić poduszkę. W pozycji siedzącej zaleca się stawianie stóp na podłodze, a nie krzyżowanie nóg. Osoby chore nie powinny stać ani siedzieć przez dłuższy czas. Jeśli musisz stać lub siedzieć przez długi czas, częste zmiany pozycji mogą zmniejszyć obciążenie pleców.

Leczenie

Jeśli możliwe jest ustalenie konkretnej przyczyny, choroba jest leczona. Na przykład antybiotyki są stosowane w leczeniu infekcji prostaty. Jednak nie ma lekarstwa na ból zwichnięcia w układzie mięśniowo-szkieletowym lub ból spowodowany innymi schorzeniami. Sytuację można jednak poprawić za pomocą ogólnych środków. Zazwyczaj takie środki stosuje się również przy ściskaniu korzenia nerwu rdzeniowego.

Ogólne środki na ból pleców

Możliwe środki obejmują:

• Wprowadzanie zmian w działaniach
• Przyjmowanie środków przeciwbólowych
• Przykładanie ciepła lub zimna do bolesnego obszaru
• Lekkie ćwiczenia, jeśli tolerowane

W przypadku nowszych bólów pleców leczenie rozpoczyna się od wyeliminowania czynności, które obciążają plecy i powodują ból, takich jak podnoszenie ciężarów i zginanie. Leżenie w łóżku nie przyspiesza łagodzenia bólu, a większość profesjonalistów zaleca wykonywanie lekkiej pracy. Leżenie w łóżku, niezbędne do złagodzenia silnego bólu, nie powinno trwać dłużej niż 1 lub 2 dni. Przedłużony odpoczynek w łóżku osłabia mięśnie tułowia i zwiększa sztywność, prowadząc do nasilenia bólu pleców i wolniejszego powrotu do zdrowia. Gorsety i przyczepność są nieskuteczne. Trakcja może spowolnić gojenie.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) dostępne bez recepty lub na receptę mogą łagodzić ból i zmniejszać stan zapalny. Opioidowe leki przeciwbólowe są czasami przepisywane, jeśli NLPZ nie zapewniają wystarczającej ulgi w bólu, ale powinny być stosowane tylko przez krótki czas, ponieważ długotrwałe stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych może, odwrotnie, zwiększać wrażliwość na ból, powodować działania niepożądane i zwiększać ryzyko uzależnienia i uzależnienia.

Środki zwiotczające mięśnie mogą czasami łagodzić skurcze mięśni, ale ich skuteczność jest wątpliwa. Leki te nie są zalecane dla starszych pacjentów, u których istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych, takich jak senność i dezorientacja. Lekarze starają się nie przepisywać środków zwiotczających mięśnie, jeśli pacjent nie ma widocznych i wyczuwalnych skurczów mięśni. Jeśli przepisano leki zwiotczające mięśnie, nie należy ich stosować dłużej niż 72 godziny. Lekarze czasami zalecają przyjmowanie ich tuż przed snem.

Masaż może zapewnić chwilową ulgę w bólu dolnej części pleców. Niektóre badania wykazały pozytywne wyniki w akupunkturze, inne zaprzeczały tym odkryciom. Manipulacja kręgosłupa przez kręgarzy lub innych lekarzy (takich jak lekarze osteopatyków) w połączeniu z programem ćwiczeń może również złagodzić ból. Jednak manipulacja kręgosłupa może zwiększyć ryzyko dodatkowych obrażeń i należy jej unikać u osób z zapaleniem stawów, problemami z szyją, które powodują niestabilność szyjki macicy lub przepukliną krążków międzykręgowych.

Zaleca się spać w wygodnej pozycji na średnio twardym materacu. Osoby śpiące na plecach powinny mieć poduszkę pod kolanami. Pacjenci śpiący na boku powinni używać poduszki, która pozwala utrzymać głowę w pozycji neutralnej (bez zginania szyi w górę lub w dół). Pacjenci powinni umieścić drugą poduszkę między kolanami, z lekko ugiętymi kolanami i biodrami, jeśli to złagodzi ból w dolnej części pleców. Pacjenci mogą nadal spać na brzuchu, jeśli czują się komfortowo.

Kontynuuj lub zacznij podejmować inne środki zapobiegawcze (prawidłowa postawa, właściwa technika podnoszenia ciężarów). Podczas przeprowadzania takich zdarzeń napady bólu pleców najczęściej ustępują w okresie od kilku dni do 2 tygodni. Niezależnie od leczenia, 80 do 90% tych ataków ustępuje w ciągu 6 tygodni.

Leczenie przewlekłego bólu krzyża

Potrzebne są dodatkowe środki w leczeniu przewlekłego bólu krzyża. Wskazane są ćwiczenia aerobowe, a w razie potrzeby zalecana jest utrata wagi. Jeśli leki przeciwbólowe są nieskuteczne, należy przepisać inne leczenie.

Możliwa jest przezskórna elektroneurostymulacja (TENS). Urządzenia CHENS generują słaby prąd przemienny, który powoduje lekkie mrowienie. Prąd ten może blokować przenoszenie niektórych odczuć bólowych z rdzenia kręgowego do mózgu. Prąd można aplikować na bolesny obszar kilka razy dziennie, czas trwania sesji waha się od 20 minut do kilku godzin, w zależności od nasilenia bólu.

Czasami kortykosteroidy ze środkiem miejscowo znieczulającym są okresowo wstrzykiwane do stawu międzykręgowego kręgosłupa lub do przestrzeni nadtwardówkowej - między kręgosłup a zewnętrzną warstwę tkanki pokrywającej rdzeń kręgowy. Zastrzyki zewnątrzoponowe mogą być bardziej skuteczne w przypadku rwy kulszowej, co jest bardziej spowodowane przepukliną krążka niż zwężeniem odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Mogą jednak nie mieć długotrwałych korzystnych skutków. Zwykle trwają tylko kilka dni lub tygodni. Ich głównym celem jest łagodzenie bólu, dzięki czemu można ćwiczyć w celu długotrwałej ulgi w bólu.

Operacja bólu pleców

W przypadkach, gdy przepuklina krążka prowadzi do uporczywej lub przewlekłej rwy kulszowej, osłabienia, utraty wrażliwości lub nietrzymania stolca i moczu, może być konieczne chirurgiczne usunięcie wystającej części krążka (dyscektomia) oraz, w niektórych przypadkach, części kręgu. (laminektomia).

W ciężkim zwężeniu kręgosłupa duża część tylnego kręgu (blaszki łuku kręgowego) może zostać usunięta w celu jego rozszerzenia (laminektomia lędźwiowa). Zwykle potrzebne jest znieczulenie ogólne. Długość pobytu w szpitalu wynosi zwykle od 4 do 5 dni. Pacjenci będą mogli wrócić do normalnej aktywności za 3-4 miesiące. Prawidłowe lub całkowite wyleczenie obserwuje się u około dwóch trzecich pacjentów. U pozostałych pacjentów taka operacja może zapobiec bólowi i pogorszeniu innych objawów.

Jeśli kręgosłup jest niestabilny (co może wynikać z ciężkiej przepukliny dysku, spondylolistezy lub laminektomii w przypadku zwężenia kręgosłupa), można wykonać operację fuzji kręgów (zwaną artrodezą kręgów lędźwiowych). Jednak fuzja ogranicza mobilność, może towarzyszyć nadmiernemu naprężeniu mechanicznemu reszty kręgosłupa i powodować problemy w przyszłości.

Złamania kompresyjne kręgosłupa

Złamania kompresyjne kręgosłupa występują dość często u kobiet po 50. roku życia. Można je leczyć zachowawczo bez operacji, za pomocą aparatów ortodontycznych, środków przeciwbólowych i ewentualnie aerozolu do nosa z kalcytoniną, który nie pomoże w gojeniu kości, ale może zmniejszyć ból.

Jeśli nie można osiągnąć wystarczającej kontroli bólu, dostępne są dwie opcje chirurgiczne:

• Wertebroplastyka: wstrzyknięcie zaprawy cementowej w złamaną kość.
• Kyfoplastyka: wprowadzenie balonika do złamanej kości w celu wytworzenia przestrzeni. Balon jest następnie wypełniany cementem.

Jednak ostatnie badania wykazały, że w dłuższej perspektywie skuteczność tych procedur chirurgicznych nie przewyższa skuteczności niechirurgicznych opcji leczenia.

Kluczowe punkty

• Ból krzyża jest powszechny. Jest to zwykle spowodowane schorzeniami mięśniowo-szkieletowymi kręgosłupa oraz czynnikami takimi jak zmęczenie, otyłość i niewystarczająca aktywność fizyczna.
• Ból krzyża rzadko jest silny w młodym wieku, a testy są zwykle niepotrzebne, chyba że objawy utrzymują się przez wiele tygodni.
• Pacjenci z objawami ostrzegawczymi lub pacjenci w wieku powyżej 55 lat powinni natychmiast zgłosić się do lekarza.
• Wzmocnienie mięśni brzucha i pleców specjalnymi ćwiczeniami pomaga zapobiegać najczęstszym rodzajom bólu krzyża.
• W przypadku bólu pleców najczęściej wystarczającym leczeniem jest wykluczenie środków prowadzących do mechanicznych skutków na plecach, zażycie środków przeciwbólowych, a w niektórych przypadkach zastosowanie zimnego lub ciepłego kompresu.
• Dłuższy odpoczynek w łóżku i rozciąganie mogą spowolnić powrót do zdrowia.
• W ciężkich przypadkach, takich jak nieprawidłowe odczucia i osłabienie nóg, może być wymagana operacja.
• Złamania kompresyjne kręgów można leczyć zachowawczo (za pomocą aparatów ortodontycznych, środków przeciwbólowych i aerozolu do nosa) lub, w niektórych przypadkach, bardziej agresywnie, chirurgicznie.